TECRÜBE ESKİŞEHİR

Sonunda izledim, Devrim Arabalarını.

Konusu ilginç olsa da, işin içinde mizah, kadın, macera olmadığını düşündüğümden bana "yavan" geleceğini sandım.

Fena halde yanılmışım.

Bana göre gayet sürükleyici olmasını bir yana bırakırsak, ki artık neredeyse hiç bir film benim için izlemezsem olmaz kıvamında değil, kurgusu, oyuncuları, görüntüleri, samimiyeti, her şeyi, her şeyi ile acayip etkileyici olmuş. Diğer Türk filmlerinden kaçınmam için bana bulunmaz bir fırsat sunan o teatral oyunculuk yok (Haluk Bilginerin kısa rolü haricinde), karanlık, insanı boğan sahneler yok, gerçek hayattan kopukluk yok, ben bu filmi sevmeyeyim de hangisini seveyim şimdi?

İnsanın içi acıyor, öyle ki sonunu izlemek bile istemiyor.

Malum kişilere içimden söverken, yapımda emeği geçen herkesi kutluyorum (böyle miydi bu replik?)..