Aralık ayına girdik şaka maka. Şimdi tutmayın bizi, ne planlar ne listeler yapar dururuz. Geçen sene sonunda yaptıklarımız hala bir köşede bekleyedursun, hem liste ve plan yapmak hayatın en keyifli tarafı değil mi? Keyfine yeterince düşkün biri olarak birincil görevimi yerine getiriyor ve aşağıya 2009 listemi yazıyorum.

İlgilinin dikkatine;

Aşağıdaki, bir alışveriş listesi değildir. Yeni yılımda yapmaya niyetlendiğim, ve fakat çeşitli unutkanlıklar, tembellikler gereği hep ertelediğim işlerin listesidir. Senin görevin, tüm bunları aklımda tutmamı sağlayacak enerjiyi ve hevesi vermen. Anlaştık?

Hadi hayırlısı

1. Bu sene Japoncayı pek bir arka plana ittim. Hele ki hikaye çevirileri filan, sormayın gitsin. Ama geçende ne yaptıım, onca yorgunluğuma rağmen yatak odasındaki kütüphanenin en alt rafında sararmaya yüz tutmuş da değil, resmen sararmış güzelim Japonca hikaye fotokopilerini aldım ve bir üst rafa yerleştirdim. Gülmeyin, bu bile benim için büyük bir adım, çünkü o fotokopilerin evimde olduğundan bile haberim yoktu:) Önümüzdeki hafta veya bugün yarın aklıma koyduğum bir tanesini alıp çevirmeye başlayacağım.

2. Her ne kadar evimle ilgileniyomuş gibi gözüksem de, kendisi için en ufak bir atılımda bulunamıyorum. Bu sene ev nedense küçülmüş gibi geldi bana. Eşya felan da almadık ama kendimi kimi zaman "tüm eşyaları atsam, yerde otursak yatsak, yerde ders çalışsak yesek, sadece kütüphanemiz kalsa" diye düşünürken bulmuyor değilim. Sadece kütüphane demek, ayrandan yoksun, tahtıravanlı bir ev demek oysa ki. Yani evin darlığı veya eşyanın çokluğu gözüme batmaya başladı. Böyle söylendiğim herhangi biri de dese ki, aman canım abartma, evinde o kadar da eşya yok, bi kaç parça attın mı tamam. Ama yok, herkes söylenmemi bekliyormuş gibi bir atlıyor. Bu konuya yeni yılda da bir çözüm bulunacağını sanmam. E neden yazdım, ne bilem, rahatlayayım diye galiba.

3. Çocukların okul dışındaki hal ve tavırlarını boşladım ben. Daha az ilgileniyorum onlarla. Oysa henüz bebelerken bu yaşlarında öğretmek istediğim bir sürü şey bulmuştum. Mesela bizimkiler özel okula gitmiyor diye yabancı dili evde az buçuk göstersem diyordum, nerdeee. Bebelerim bir şey "ders" adı altında olmuyorsa maalesef kaynatıyorlar. Dün bir deneme yapayım dedim, çok eğlenceli 25 dakikalık İnkilizce cd'ler vardı evde, onlardan bir tane koydum birlikte izledik, ben notlar aldım, cd bitince de kelimeleri tekrarladık. Güzel bir şey, basit de, ama işte devamlılığı konusunda garanti veremiyorum. 2009 yaz tatiline dek böyle idare eder, tatilde de öğretmenleriniz ödev verdi diye devam ederim. Sözü bu kadar da dinlenmeyen bir anayım işte...

4. Kitap okumaya bu şekilde devam etsem yeter. Bir kitap bir hafta on günde bitiyor, yenisine başlamam 2-3 gün alıyor. Bu konudaki tek eksiğim, bir önceki yazıdan da anlaşılacağı üzere bilgi yüklü kitaplara olan alerjim. Onu da aşmaya çalışayım bari.

5. Bu sene ailecek akşam görüşmelerimiz baya azaldı. Neden hakkaten? Misafir için yemek yapmayalı yıl olacak harhalde, yuh bana. Bu konuya eğilelim diyorum, huuu arkadaşlar!

6. Üstüme başıma çok şükür almaya başladım. Hatta artık almayayım diye bir kural koyabilirim. Ya insan kıyafetlerine biraz özen göstermeye başlayınca amma eksiği çıkıyormuş, valla pişman olmak üzereyim.

7. Aslında en önemlisi şu; çooook boşluktayım bu günlerde. Bu boşluğu bir şeylerle kapamalıyım acilen. Ve sırf bu boşluk yüzünden on dakikadır ekrana bakıp duruyorum. Yazacak bir şey bulamıyorum. gevezelik edesim de yok. Aslında bu blogu bile yazasım yoktu. Yazdım ama neyse ki. Peki, hadi bahsi kapatalım.

Çocukları almam lazım. Ben gidenzi.