5 Mart 2009 Perşembe

HİÇ BİR ŞEY SON BULMAZ

En çok karısına kavuştuğu için sevindim. Çektiği onca eziyetin, acının, kafa karışıklığının sonunda belki de karısı onu karşıladı, bütün o bulanık zihin hallerini geride bıraktı ve kendine geldi. Teselli işte, ne yaparsınız…

Başını hatırlamıyorum, ama hikayeye göre insanlar üçe ayrılırmış; insan soylu insan, köpek soylu insan ve maymun soylu insan. Sen, demiş Kayaya, hangisiyle karşılaşırsan karşılaş, herkese insan soylu ol. Küçük bir çocukmuş Kaya, ama babadan aldığı bu en güzel öğüde uymaya çalışmış.

Sabit Babayı kaybettik. 79 yaşında, yarı yarıya ufalmış ve aklı gitmiş bir adam… İçimde değişik hisler. Denmez ama, bir yandan seviniyorum, sırf onun adına. Huzura kavuştu diyorum içimden. Uykusunda ölmüş olması da böyle hissetmeme yardımcı oluyor. Onu bir daha görmeyecek olmayı da henüz algılayamadım. Ölümle aramdaki ilişki bu mu acaba? Geliyor ama ben oralı olmayacağım diye diretiyorum. Onu son görüşüm o kadar fenaydı ki, sesli sesli diledim, Allahım dedim, tez zamanda al canını bu adamın… Onu başka türlü hatırlamaya çalışacağım sanırım; nasılsın küçük hanım derken, veya çatalla şokellasını ekmeğe sürerken, telefonu açtığında söylediği o kendine has aaaloow ile, bir elinde anahtarı camiden dönüş yolunda… Hepsi de o kadar geçmiş zaman ki aslında. Bu adam ne zaman bunları yapmayı bıraktı, ne zaman bu kadar fena oldu, beni veya oğullarını en son ne zaman hatırlayabildi…

İki gündür taziye kabul ediyoruz. İki gündür oyalanıyoruz. Kayanın da benim de düşünmeye vaktimiz olmadı. Ne evde tabuta konurken, ne hocanın duasında, ne de helvası karılırken; ben ancak şimdi oturdum da onu düşünmeye başladım. Ömrü, oğluna anlattığı kıssadan hisseyi yaşamaya çalışarak geçirmiş. Kimseye bilerek kötülük etmemiş. Ve kazık üstüne kazık yemiş. Sessiz sakin yaşamış, sessiz sakin ölmüş…

Sevgili Sabit Baba, iyi insan, hoşça kal

3 yorum:

Nazlila dedi ki...

Off yaa, son cümlen yüregime dokundu..!! Sessiz sedasiz, iyi insan..

Düsünmeye vaktimiz olmadi demisin ya, zaten sanirim cenaze merasiminin böyle mevlütlerle vs ile olmasi bu yüzden, insani acisiyla hemen basbasa birakmamak! Cünkü sonra zaten yalnizsin ve o aci küüüt diye büyüyerek, özleme dönüserek geliyor. Benim icin en fena anlardan bir tanesi canim babamin cep numarasini telefonumdan silmek ve onu bir daha arayamayacagimi bilmek olmustu! :((

Pinar dedi ki...

gözlerim doldu inan.nasıl güzel anlatma şeklidir bu gidişi...Kuzum dilerimki hanımının yanıda birlikte huzurla sizleri izliyorlardır....

gülru dedi ki...

bence arkasından böyle güzel şeyler söyleyen bir gelin hatta bir kız evlat diyim bile sabit baba için en güzel teselli ve amacına ulaştığını gösterir birşey...
mekanı cennet olsun inşallah:)