Pazar günü sabahtan akşam yatana dek iş yaptım. Bal yapmaz arı gibi çalıştım. Önce hafif bir kahvaltı hazırladım çocuklar için. Yüzme çantalarını gözden geçirip eksikleri tamamladım. Sonra yüzmeye gittik hep birlikte. Gazeteleri bitirmeye çalıştım, çünkü günü geri kalanında vaktim olmayacaktı. Eve geldik, bu kez güzel bir sofra hazırladım aile için. Sofrayı kaldırıp bulaşıkları yıkadım. Evin dağınıklığını toplarladım sonraki 2 saat boyunca. Süpürge yaptım. Çamaşır asıp kirlileri doldurdum makineye. Çağlanın dönem ödevi için karton, kalem, makas, yapıştırıcı arayıp buldum, hepsini masaya dizdim. Ararken, çocukların odasını biraz daha toparladım. Yatak odasından Ebruya göndereceğim şeylerin torbasını aldım, gözden geçirdim. Kullanmadığım çantaların içindekileri temizledim. Bugüne takacağım çantaya doldurdum gerekenleri. Yerleri sildim, toz aldım. Eski gazeteleri topladım, torbaya doldurdum. Geri dönüşüm için ayırdığım çöpleri kapının yanına koydum ki bugün çıkarken almayı unutmayayım. Çocuklara dergi okudum. Yemek yaptım, sofra niyetine sehpaya dizdim tabakları. Kirlileri kaldırıp bir kısmını makineye attım, tencereleri yıkadım. Mutfağı bir kez daha elden geçirdim. Buzdolabımı düzenledim azıcık. Sonra çamaşır makinesindeki temizleri astım. Çağlaya yapacağı maskede yardım ettim. Yaptığı içime sinmedi, sevmediğimi anlamasın diye benim için de bir tane yapmasını istedim. Kesilen karton parçalarını topladım, masaya dokunmadım. Gün içinde robot gibi çalıştım. Yüzme derslerini beklerken okuduğum gazateler dışında kendime vakit ayırmadım. Akşam ayaklarımın ağrısından uzun süre uyuyamadım.

Kadınlar gününde bunları yaptım. Kadınlar gününde kadın olmaktan usandım...